Maandelijks archief: december 2016

11 x 2016 : liv – Wings of Love

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf liedjes die voor mij 2016 2016 maakten.

Vandaag liv, u weet wel, die Zweedse supergroep met naast Lykke Li ook twee leden van Miike Snow, de Björn van Peter, Björn en John én de Amerikaan Jeff Bashker, schrijver van onder meer We Are Young van fun. en Uptown Funk. Wat dat oplevert? ‘Een liefdesbaby van Fleetwood Mac en ABBA’ volgens Lykke Li. Nou, liefdevol ís het, het is bijna alsof het uit de Summer of Love van 1968 komt, maar gelukkig wél met een 2016-vibe. De clip mag niet van de joetjoep, dus geniet er maar van via Vimeo.

liv – Wings of Love

Getagged , , ,

11 x 2016 : The Lemon Twigs – These Words

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf liedjes die voor mij 2016 2016 maakten.

Vandaag The Lemon Twigs, u weet wel, de bizarre groep rond de New Yorkse broertjes Brian (19) en Michael (17) D’Addario die dit jaar met het album Do Hollywood – geproduceerd door Jonathan Rado van Foxygen – alles en iedereen hebben verrast. Een ongekende soundexplosie: van Wings en Beach Boys naar Todd Rundgren en Nilsson en weer terug naar de Beatles en dan alles ertussen maar dan anno nu, nota bene twee jaar geleden geschreven toen de jongens nog 17 en 15 waren. Geen 2 minuten zijn het zelfde. Single These Words is een mini-opera à la A Day in the Life, maar dan weer anders, en nog geen 4 minuten. Briljant hoor.

The Lemon Twigs – These Words

Getagged , , ,

11 x 2016 : Klangstof – Hostage

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf liedjes die voor mij 2016 2016 maakten.

Vandaag Klangstof, u weet wel, dat project van de bassist van Moss, Koen van de Wardt. Hij krijgt hulp van mede-Mossers Finn Kruyning en Michiel Stam, en Wubbo Siegers. Driekwart Moss dus, en naast het ontbreken van de stem van Marien Dorleijn is het belangrijkste verschil dat Klangstof uit een veel elektronischer vaatje tapt. ‘Bezwerende indiesongs’, las ik ergens, en ‘filmisch’. Nou, dat klopt wel. We Are Your Receiver was begin dit jaar al een tijdje op Pinguin te horen en Hostage werd voor mijn gevoel helemaal vaak gedraaid. Heerlijk sfeertje dit. En de clip mag er ook zijn!

Klangstof – Hostage

Getagged , , , , ,

11 x 2016 : Black Mountain – Florian Saucer Attack

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf liedjes die voor mij 2016 2016 maakten.

Vandaag Black Mountain, u weet wel, die Canadese band die in 2005 meteen al verraste met hun titelloze debuut en vervolgens met opvolger In the Future (2008) alle psychedelische rockersharten stal. Dit jaar kwam, in de beste tradities van Led Zeppelin, hun vierde album genaamd IV uit die iedereen weer bij de les heeft gebracht: langwerpige, uitwaaierende nummers met af een toe een puntig rockertje dat dan weer heel geschikt is als single. Doe er een maf getekend clipje met rare insecten en andere psychedelica erbij, en je hebt gewoon een van de betere liedjes van 2016 te pakken.

Black Mountain – Florian Saucer Attack

Getagged , , ,

11 x 2016 : Indian Askin – Really Wanna Tell You

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf liedjes die voor mij 2016 2016 maakten.

Vandaag Indian Askin, u weet wel, de band rond Chino Ayala die, na de release van de singles Answer en Really Wanna Tell You, dit jaar doorbrak met hun album Sea of Ethanol. We waren bij de albumpresentatie in Bitterzoet in april, en dat beviel zó goed dat we dat really aan iedereen hebben getelld en ze nog maar een keer live zijn wezen kijken. Logisch, want live komt hun geluid echt lekker uit de verf; de kwaliteit en lol spat er gewoon vanaf. Op Sea of Ethanol staat veel moois, maar dit singeltje springt er letterlijk bovenuit.

Indian Askin – Really Wanna Tell You

 

Getagged , , ,

11 x 2016 : Parquet Courts – Berlin Got Blurry

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf liedjes die voor mij 2016 2016 maakten.

Vandaag Parquet Courts, u weet wel, de band uit New York met de broertjes Savage en twee andere coole dudes. Ja, ik heb hem 29 maart al geplaatst met deze tekst:
‘Ohhh, we hebben er weer eentje: zo’n langzame omhoogkruiper, zo’n typische onderdehuidzitter. Berlin Got Blurry, van Parquet Courts. Het Fender-tokkeltje, het melancholische orgeltje en die ontwapenende (laat ik eens een woord lenen) melkmuil van Andrew Savage, alles klopt weer. Briljante rammelpop uit Brooklyn.’
dus op zich volstond dat bericht toen al. Toch plaats ik hem nog maar weer, want dit evangelie dient verspreid te blijven worden. Simpel.
Parquet Courts – Berlin Got Blurry

 

Getagged , , , ,