Tagarchief: London Calling

11 x 2015 : LA Priest – Oino

Nog even tot nieuwjaarsdag: elke dag een van de elf mooiste liedjes die in 2015 zijn verschenen.

Vandaag LA Priest, u weet wel, het soloproject van Samuel Eastgate/Sam Dust die u misschien ook wel kent van het bandje Late of the Pier. Die dus. Een uurtje voor ik eind oktober bij London Calling in Paradiso Holy Holy zag, zag ik hem in een niet al te drukke bovenzaal met zijn zelfgemaakte elektronica optreden. Dat was charmant, origineel, soms een tikkeltje onbeholpen maar bovenal: apart. Hij speelde gelukkig ook Oino, waar ik dit jaar al eens aandacht aan besteedde, zodat ik mooi kan zeggen dat ik die vrijdag de 30e oktober binnen een uur twee van mijn favoriete liedjes van 2015 live heb mogen aanschouwen.

LA Priest – Oino

Getagged , , , , ,

Holy Holy, wat is dit goed zeg

Afgelopen vrijdag was ik bij London Calling en daar zie je wel vaker geweldige dingen, maar deze keer was het allemaal wel heel speciaal. Binnen een tijdsbestek van drie kwartier hoorde ik drie van de betere liedjes van 2015 langskomen. Eerst LA Priest met Oino in de bovenzaal, daarna liet Holy Holy in de grote zaal al vrij snel History voorbij komen, en ten slotte kwam daar You Cannot Call for Love Like a Dog nog langs. Maffe titel van onze Australische vrienden, maar dat is ze vergeven. Want alles klopt aan dit pareltje: sterke hook, fraaie zang, heerlijke opbouw en een fantastische eindsolo.

Het album is net uit en staat vol met lekkere indiebluescountryrock; geef hem een paar draaibeurten mensen.

Holy Holy – You Cannot Call for Love Like a Dog

 

 

Getagged , , , , ,