Video's

CoverX 3800 : Klangstof – Close Eyes to Exit (2016)

Close Eyes to Exit van Klangstof

Klangstof - Close Eyes to Exit (2016)

Op een gegeven ogenblik bestond Klangstof voor driekwart uit Moss-mannen. Close Eyes to Exit is het uitstekende debuut uit 2016 van deze semi-Nederlandse band

 

De ouders van Koen van de Wardt hadden het wel gezien in Nederland en vertrokken naar Landåsbygda, een plaats op ruim twee uur rijden van Oslo. Na zes jaar was hij weer terug in Utrecht, om als bassist bij Moss aan de slag te gaan. Van daaruit startte hij Klangstof met eigenlijk iedereen van Moss behalve zanger van Marien Dorleijn, en tekende hij bij een Amerikaans label.

Sindsdien is de samenstelling van zowel Moss als Klangstof aardig veranderd: hij vertrok weer bij de eerste en stelde een half-Noors, half-Nederlands gezelschap samen om te touren (vorig jaar op Haldern) en veel draaibeurten te scoren bij Pinguin Radio, met o.a. Hostage, We Are Your Receiver en Doolhof.

Ja, wat is dat Hostage, na We Are Your Receiver mijn tweede kennismaking met de band, toch een fijn nummer:

Getagged , , , , , , ,

Luister eens naar The Architect van Jane Weaver

Toegegeven, The Architect van Jane Weaver is al van oktober 2017. Ik loop wat achter. Maar ik hoor hem regelmatig op Pinguin en dan denk je weer: wat was dat nou? Jane Lousie Weaver dus, een leeftijdsgenote uit Liverpool die al sinds de jaren 90 actief is in de muziek – eerst met het bandje Kill Laura, na de eeuwwisseling met Misty Dixon en vervolgens solo.

The Archtitect komt van haar achtste album, Modern Kosmology uit 2017. Geef hem maar eens een luisterbeurt op Spotify, zou ik zeggen.

Jane Weaver – The Architect (2017)

Getagged , , , ,

De conXiesquiz van Basement Flexquiz van 5 maart 2018

Iedereen had moeite met de onbekende namen, maar er was veel goede muziek en er zijn een paar ijzersterke conXies gemaakt. En, minstens zo belangrijk: het was supergezellig. Dit waren de conXies:

1: Bazart – Goud • The Skids – The Olympian;
>> 8 Gouden olympiërs.

2: Housemartins – Caravan of Love • Madrugada – Vocal;
>> A cappella.

3: Freestylers – Painkiller • P!nk – Just Like a Pill;
>> Tegen de pijn.

4: Public Enemy – Bring the Noise • Shane MacGowan – Paddy Public Enemy No. 1;
>> Volksvijand nummer 1.

Pauze!
Calvin Harris – Acceptable in the 80s • Regina Spektor – Dance Anthem of the 80s • Killing Joke – Eighties;
>> Jaren 80-muziek.

5: Holy Holy – House of Cards • Caparreza – Kevin Spacey;
>> Exit Kevin Spacey.

6: The Slow Show – Dresden • The Turtles – You Showed Me;
>> Langzame show.

7: King – Love & Pride • Simon & Garfunkel – Keep the Customer Satisfied;
>> De klant is koning!

8: Michael Jackson – Blood on the Dancefloor • Blood Red Shoes – It’s Getting Boring at the Sea;
>> Vieze bende op de vloer.

Nakijken!
Iron & Wine – Me and Lazarus • 10CC – The Anonymous Alcoholic;
>> Hik.

Lastig dus, de top 3 scoorde net aan in de zestig punten. Nihilzzz en Sneeuw pakten net even wat meer puntjes dan L’exPat en Meijer & Fons. De cd ging naar Tenzin zijn clubje. Gefeliciteerd!

Dank Machiel en Freek (Chaos!) ! Volgende maand is het de beurt aan L’exPat. Nu al zin in!

Hier begon het allemaal mee, Bazart met Goud. Mooi spul.

Getagged , , , , , ,

3 Xtra 2017 : Cherry Glazerr – I Told You I’d Be With the Guys

I Told You I’d Be With the Guys van Cherry Glazerr

Ja, leuk, 11 x 2017, maar ik kwam er afgelopen maand wel achter dat ik 3 (drie) belangrijke liedjes vergeten ben die best wel lang door mijn kop zijn blijven zingen. Ik wilde ze jullie niet onthouden, dus hier is de laatste van het drietal Xtra 2017-tjes.

En het is gewoon de beste! Sterker: I Told You I’d Be With the Guys is mijn favoriete singeltje van het jaar. Dus hoe dom kun je zijn dat je deze dan helemaal over het hoofd ziet bij het opstellen van je favoriete elf.

Cherry Glazerr is eigenlijk vooral frontdame Clementine Greevy, dat wil zeggen maf, origineel en eigen. Hun tweede album Apocalipstick luistert meer dan lekker weg en deze openingstrack is gewoon schitterend. Kortom: supertip voor wie het nog niet kent.

Getagged , , , ,

3 Xtra 2017 : St. Vincent – Los Ageless

Los Ageless van St. Vincent

Ja, leuk, 11 x 2017, maar toen ik dit heerlijke deuntje van St. Vincent – u kent haar hier nog wel van – afgelopen maand weer eens hoorde dacht ik: verdullema! Ik ben 3 (drie) belangrijke liedjes vergeten die best wel lang door mijn kop zijn blijven zingen in 2017. Ik wilde ze jullie niet onthouden, dus hier is deze week nog van een drietal Xtra 2017-tjes de tweede.

Los Ageless is gewoon ijzersterk – niks meer aan toe te voegen! Bekijk en beluister de clip van Los Ageless, de tweede single van haar album MASSEDUCTION, en geniet. En beluister hem nog een keer! Heerlijke bassline, lekker gitaartje en strak gezongen. Ja, dit is wat mij betreft St. Vincent op haar best.

Getagged , , , ,

3 Xtra 2017 : Death Form Above – Freeze Me

Freeze Me van Death From Above

Ja, leuk, 11 x 2017, maar ik kwam er afgelopen maand wel achter dat ik 3 (drie) belangrijke liedjes vergeten ben die best wel lang door mijn kop zijn blijven zingen. Ik wilde ze jullie niet onthouden, dus hier is deze week nog een drietal Xtra 2017-tjes.

Bij Freeze Me klinkt Death From Above Museriger dan ooit, het repeterende pianootje tilt hem overal bovenuit. Heerlijk.

Het nummer komt van hun album Outrage! Is Now en ik moet zeggen dat ik daar erg weinig van meegekregen heb – tja, dát zal wel een reden hebben.

 

Getagged , , ,

11 x 2017 : King Krule – Dumb Surfer

King Krule – Dumb Surfer

 

Nog even tot nieuwjaarsdag: om de zoveel tijd een van de elf liedjes die voor mij 2017 2017 maakten. Vandaag sluiten we af met Dumb Surfer van King Krule, u weet wel, dat is de nickname van Archy Ivan Marshall, een multi-muzikaal Engels talent dat u wellicht nog kent onder de naam Zoo Kid en dit jaar zijn derde album uitbracht, The OOZ, wat wellicht niet voor niets het omgekeerde van Zoo is.

Dumb Surfer haalt van alles naar boven: jaren 80, hiphop, vage doemwave en de Madness-saxofoon, in een 2017-jasje. Eigenlijk krijg je dat typische 1981-gevoel ervan, alsof Ghost Town van The Specials vandaag voor het eerst zou zijn uitgekomen. En dan die heerlijke clip erbij: een mini-horror opgenomen in het plattelandsdorpshuis. Prachtig!

Getagged , , ,

11 x 2017 : Protomartyr – A Private Understanding

Protomartyr – A Private Understanding

 

Nog even tot nieuwjaarsdag: om de zoveel tijd een van de elf liedjes die voor mij 2017 2017 maakten. Vandaag is dat A Private Understanding van Protomartyr, u weet wel, dat excellente gezelschap uit Detroit rond de majestueuze dichter en manische straatpreker Joe Casey die we aankomende zomer (net als Kevin Morby bijvoorbeeld) live gaan zien op Haldern.

Haldern Pop 2018 trailer 1

Ik kan niet goed uitleggen waarom Protomartyr zo briljant is. Ik kan niet goed onder woorden brengen waarom A Private Understanding zo’n fantastische opener is van het briljante album Relatives in Descent. Ontdek het zelf! Ga er goed voor zitten, pak een glas bier, zet de plaat gewoon en laat je drie kwartier onderdompelen in een mix van … ja, wat is het, post-punk? Ga luisteren!

Getagged , , , , , , ,

11 x 2017 : Nothing But Thieves – Amsterdam

Nothing But Thieves – Amsterdam

 

Nog even tot nieuwjaarsdag: om de zoveel tijd een van de elf liedjes die voor mij 2017 2017 maakten. Vandaag is dat Feel It Still van Portugal. The Man, u weet wel, de band uit het Engelse Southend-On-Sea rondom de geweldige zanger Conor Mason die hun optreden op Sziget dit jaar moesten cancellen vanwege een stuk mes in het oog van Mason. Apart.

Amsterdam gaat een klassiekertje worden, verwacht ik. Het heeft alles wat je in een rocksingeltje zoekt: een spannend begin, een goede opbouw naar het catchy refrein dat over and over and again and again and again in je kop blijft zitten en dan is-ie opeens weer af terwijl er dan al 4 minuten en 32 seconden voorbij zijn. De stem van Conor Mason haalt elke noot moeiteloos, iets wat we een paar jaar geleden al mochten vaststellen in Bitterzoet, in, jawel, Amsterdam.

Getagged , , , , , ,

11 x 2017 : Portugal. The Man – Feel It Still

Portugal. The Man – Feel It Still

 

Nog even tot nieuwjaarsdag: om de zoveel tijd een van de elf liedjes die voor mij 2017 2017 maakten. Vandaag is dat Feel It Still van Portugal. The Man, u weet wel, de band uit Alaska rond zanger John Baldwin Gourley die ooit een boek wilde schrijven over de avonturen van zijn vader. De titel van dat boek? ‘Portugal. The man.’

Oké, zing eerst maar even mee met de Marvelettes: ‘Oh yeah wait-a-minute mister postman’, en zet dan Feel It Still op. Voelt u hem? Nah, prima, want het draagt voor een groot deel bij aan het liedje dat zo’n beetje het vaakst spontaan door mij geneuried werd in 2017. Catchy as catchy can!

Getagged , , , , , ,

11 x 2017 : Spoon – Can I Sit Next To You

Spoon – Can I Sit Next To You

 

Nog even tot nieuwjaarsdag: om de zoveel tijd een van de elf liedjes die voor mij 2017 2017 maakten. Vandaag is dat wederom een vragende titel, Can I Sit Next To You, u weet wel, de tweede single van het album Hot Thoughts wat alweer het negende studioalbum is van onze Austiniaanse vrienden van Spoon.

Het bandje rond zanger John Britt Daniel en drummer Jim Eno is al sinds 1993 actief in de muziekwereld en ontwikkelt zich nog altijd op het muzikale vlak. Het swingt, het rockt, het heeft bijna blue-eyed soul, natuurlijk ook door de productie van David Fridmann. De single Can I Sit Next To You steekt dit jaar duidelijk boven het maaiveld uit, met name door het heerlijk vals-jengelende stukje elektronica in het refrein. Houden we van.

Getagged , , , , , , , ,

11 x 2017 : Ryan Adams – Do You Still Love Me?

Ryan Adams – Do You Still Love Me?

 

Nog even tot nieuwjaarsdag: om de zoveel tijd een van de elf liedjes die voor mij 2017 2017 maakten. Dat is vandaag Do You Still Love Me?, de openingstrack van Ryan Adams’ Prisoner, u weet wel, zijn vijftiende album alweer en het eerste album na 1989, die bij vlagen aardig gelukte remake van een compleet Taylor Swift-album.

Toen ik begin dit jaar Do You Still Love Me? voor het eerst hoorde was ik even in de veronderstelling dat REO Speedwagon een nieuwe single uit had: dat lekkere herkenbare AOR-geluid dat aan het eind van de jaren 70 zo gewoon was, met een jengelend orgeltje en een uiterst fijne gitaarsolo, maar toch weer helemaal 2017. Dat de track het hele jaar in mijn hoofd is blijven hangen bevestigt dat.

Getagged , , , ,